"مشکل پسند" یک ترکیب صفت و مفعول در زبان فارسی است که به معنای "نوعی از انتخاب که دشوار است یا نیاز به دقت و سلیقه خاصی دارد" به کار می‌رود. برای استفاده درست از این ترکیب، توجه به چند نکته نگارشی و قاعده‌ای ضروری است:

1. فاصله‌گذاری: بین دو واژه "مشکل" و "پسند"، فاصله وجود دارد. به صورت "مشکل پسند" نوشته می‌شود.

2. نوع نوشتار: "مشکل پسند" به عنوان یک ترکیب صفت، می‌تواند به عنوان یک صفت در جملات قرار گیرد. مثلاً: "او یک طرز فکر مشکل پسند دارد."

3. فاعل و مفعول: در جملاتی که این واژه استفاده می‌شود، باید دقت کرد که به درستی نقش آن مشخص شود. مثلاً: "این فیلم برای کسانی که مشکل پسند هستند، جالب است." در این جمله "مشکل پسند" به گروه خاصی از افراد اشاره دارد.

4. جمع و مفرد: توجه داشته باشید که در صورت نیاز به جمع کردن "مشکل پسند"، می‌توان از "مشکل‌پسندها" استفاده کرد، که در آن "مشکل پسند" به صورت اسم جمع درآمده است.

5. انطباق با دیگر اجزای جمله: هنگام استفاده از این ترکیب در جملات، از نظر گرامری و معنایی باید با دیگر اجزای جمله سازگار باشد. مثلاً: "انتخاب لباس برای او که مشکل پسند است، سخت بود."

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از ترکیب "مشکل پسند" در نوشته‌ها و گفتار استفاده کرد.

1. او همیشه مشکل پسند بوده و فقط به دنبال بهترین کیفیت در خریدهایش است.
2. در این رستوران، مشتریان مشکل پسند همیشه از تنوع و کیفیت غذاها راضی هستند.
3. طراحی داخلی این خانه به گونه‌ای است که حتی مشکل پسندترین افراد نیز از آن خوششان می‌آید.