کلمه "معلوم الحال" به معنای مشخص بودن حال یا وضعیت یک چیز یا شخص است. این عبارت در نوشتار فارسی معمولاً به عنوان صفت برای توصیف حالتی از چیزی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه و کاربردش اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: "معلوم الحال" به صورت جداگانه و با توجه به معانی که دارد نوشته می‌شود. در ساختمانی که به عنوان صفت استفاده می‌شود، باید دقت شود که این عبارت دقیقاً به چه کسی یا چه چیزی اشاره دارد.

2. جایگاه در جمله: معمولاً "معلوم الحال" قبل از اسم یا نزدیک به جمله‌ای که توضیح می‌دهد، قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: "او یک شخص معلوم الحال است."

3. استفاده در جملات وصفی: می‌توان از این عبارت در جملات وصفی و توصیفی بهره برد. برای مثال: "کتاب‌هایی که از نویسندگان معلوم الحال نوشته شده‌اند، همواره مورد توجه هستند."

4. سیاق و معنا: این عبارت به طور کلی در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که بخواهیم به شخص یا موضوعی اشاره کنیم که شناخت و اطلاع عمومی در مورد آن وجود دارد.

5. نکات معنایی: این عبارت می‌تواند حالت‌های مختلفی را توصیف کند. به عنوان مثال، ممکن است به اعتبار، شهرت یا وضعیت فرد اشاره کند و مناسب این است که در متن‌های رسمی و ادبی از آن استفاده شود.

همچنین از ویژگی‌های دیگر نگارش فارسی می‌توان به استفاده صحیح از علامت‌های نگارشی، توجه به ساختار جمله و تناسب مفاهیم اشاره کرد.

1. او با رفتارش همیشه یک معلوم الحال در جمع ما است و هیچ‌کس نمی‌تواند او را فراموش کند.
2. در داستان‌های قدیمی، شخصیت‌های معلوم الحال به عنوان قهرمانان داستان‌ها معرفی می‌شوند و همه از شجاعت آن‌ها ستایش می‌کنند.
3. نحوه صحبت کردن او نشان می‌دهد که یک معلوم الحال در زمینه فن‌آوری است و تجربیاتش به دیگران کمک می‌کند.