مفطور

کلمه "مفطور" در زبان فارسی و به‌خصوص در ادبیات فارسی به‌کار می‌رود و به معنای "مفتوح" یا "گشوده" است. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، چند نکته را مدنظر قرار دهید:

1. استفاده به‌موقع: کلمه "مفطور" عمدتاً در متون ادبی، شعر و گاهی نیز در متون رسمی و علمی به کار می‌رود. در متون روزمره، معمولاً از "باز" یا "گشوده" استفاده می‌شود.

2. نحو استفاده: "مفطور" معمولاً به‌عنوان صفت به‌کار می‌رود. به همین دلیل معمولاً با اسم‌هایی ترکیب می‌شود که معنی خاصی را انتقال دهند. مثلاً: "کتاب مفطور" یا "در مفطور".

3. توجه به مفهوم: "مفطور" به معنای "گشوده" است و باید در زمینه‌ای بکار رود که این مفهوم به روشنی منتقل شود. به‌عنوان مثال، در توصیف یک در یا کتاب می‌توان از این کلمه استفاده کرد.

4. نگارش صحیح: در نوشتن به خط فارسی، دقت در نوشتار و انتخاب واژه‌ها اهمیت زیادی دارد. از جمله نوشته‌های صحیح می‌توان به جمله زیر اشاره کرد:
   • "کتاب مفطور بر روی میز قرار دارد."

در مجموع، رعایت اصول نگارشی و توجه به معنا و سیاق کلمه کمک می‌کند که از کلمه "مفطور" به‌درستی استفاده شود.

1. در طول سفر، متوجه شدم که طبیعت مفطور این منطقه باعث شگفتی می‌شود.
2. نقاشی‌های تازه‌ای که در گالری به نمایش درآمده، مفطور احساسات عمیق هنرمند است.
3. داستان‌های قدیمی این سرزمین، مفطور فرهنگ و سنت‌های غنی آن هستند.