مقوا

کلمه "مقوا" در زبان فارسی به معنی نوعی کاغذ ضخیم و محکم است که معمولاً در کارهای هنری و صنایع‌دستی استفاده می‌شود. چند نکته درباره قواعد نگارشی و تلفظ این کلمه آورده شده است:

1. تلفظ: "مقوا" به صورت /mæq'vɒː/ تلفظ می‌شود. توجه به حروف و حرکات در تلفظ کلمه مهم است.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "مقوا" در جمله‌ای به کار رود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً: "من از مقوای رنگی برای کار دستی استفاده کردم."

3. جمع بستن: برای جمع بستن کلمه "مقوا" می‌توان از "مقواها" استفاده کرد: "مقواها در رنگ‌های مختلف وجود دارند."

4. استفاده در جملات: توجه کنید که در جملاتی که کلمه مقوا استفاده می‌شود، باید به صورت هماهنگ با دیگر اجزا و فعل‌ها باشد. مثلاً: "او مقوای سفیدی خرید."

5. هجای شکسته: در نوشتن کلمه "مقوا" نیازی به شکستن هجاء نیست و به صورت کامل و صحیح نوشته می‌شود.

6. نویسه‌ها: توجه به حروف و نویسه‌ها در نگارش این کلمه اهمیت دارد. به‌ویژه باید توجه داشت که حرف "ق" و "و" در این کلمه صحیح نوشته شوند و به اشتباه به جای یکدیگر استفاده نشوند.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "مقوا" را به درستی در نگارش خود به‌کار ببرید.

1. من برای ساختن یک کاردستی زیبا از مقوا استفاده کردم.
2. بچه‌ها با مقواهای رنگی، کارت‌های عید تهیه کردند.
3. مقوای ضخیم می‌تواند برای ساخت مدل‌های سه‌بعدی بسیار مناسب باشد.