منتبه

کلمه «منتبه» در زبان فارسی به معنای "آگاه" یا "باخبر" به کار می‌رود و از فعل «منتبه شدن» مشتق شده است. در استفاده و نگارش این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. نحو و صرف: «منتبه» یک صفت است و می‌تواند به صورت مفرد و جمع استفاده شود. مثلاً: «او منتبه است» یا «افراد منتبه».

2. نقش و کارکرد: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند به توصیف فاعل جمله کمک کند. مثلاً: «او فردی منتبه است که به جزئیات توجه دارد».

3. تلفظ صحیح: تلفظ صحیح این کلمه به صورت «mon-ta-beh» است و اطمینان حاصل کنید که صدای «ت» و «ب» واضح و درست ادا شود.

4. سبک نوشتاری: در متون رسمی و ادبی، به یاد داشته باشید که باید با دقت از کلمه استفاده کنید و از کار بردن آن در جملات غیررسمی خودداری نمایید.

5. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، توجه به حروف بزرگ و کوچک، فاصله‌گذاری صحیح و نقطه‌گذاری اهمیت دارد. برای مثال: «افراد منتبه باید در تصمیم‌گیری‌های خود دقت کنند.»

با رعایت این اصول و قواعد، می‌توانید از کلمه «منتبه» به درستی در نگارش خود استفاده کنید.

1. پس از مدتی تفکر عمیق، او بالاخره به این نتیجه منتبه شد که باید تغییراتی در زندگی‌اش ایجاد کند.
2. معلم به دانش‌آموزانش یادآوری کرد که برای موفقیت، باید به نکات مهم درس منتبه باشند.
3. وقتی باران شروع به باریدن کرد، او منتبه شد که باید چترش را بردارد تا خیس نشود.