مندرس

کلمه "مندرس" در زبان فارسی به معنای فرسوده، کهنه یا غیرقابل استفاده آمده است. این واژه به‌طور خاص در توصیف اشیاء، لباس‌ها یا هر چیزی که به طول زمان دچار فرسودگی و زوال شده است، استفاده می‌شود.

قواعد نگارشی مربوط به کلمه "مندرس":

1. مکث و وقف: در صورتی که کلمه "مندرس" در جمله‌ای به کار رود، باید با توجه به معنای جمله، در صورت لزوم مکث یا وقف مناسب انجام گیرد. برای مثال: "این لباس مندرس است." در این جمله پس از "است" می‌توانید مکث کنید.

2. نقطه‌گذاری: در صورت استفاده از "مندرس" در جملات مختلف، باید از نقطه‌گذاری صحیح استفاده کنید. مثلاً: "کتاب‌ها مندرس شده‌اند. آن‌ها دیگر قابل استفاده نیستند."

3. تنویت: این کلمه به صورت مجرد و در حالت جمع به کار نمی‌رود، بنابراین کاربرد تنوین در آن وجود ندارد.

4. نوع جملات: "مندرس" معمولاً در جملات توصیفی و خبری به کار می‌رود. به عنوان مثال: "این مبلمان مندرس است و نیاز به تجدید خاطر دارد."

5. هم‌نشینی با صفات: کلمه "مندرس" می‌تواند با صفات دیگر نیز هم‌نشینی داشته باشد. به عنوان مثال: "کتاب‌های مندرس و کهنه."

نمونه جملات:

• لباس‌های مندرس در کمد باقی مانده‌اند.
• این میز مندرس دیگر به کار نمی‌آید.
• او کتاب‌های مندرس را به کتابخانه اهدا کرد.

اگر سوال خاص دیگری در رابطه با این کلمه دارید، بفرمایید تا بیشتر کمک کنم!

1. کتاب مندرس او پر از یادداشت‌ها و حاشیه‌نویسی‌هایی بود که نشان می‌داد سال‌ها از آن استفاده شده است.
2. پیراهن مندرس او کهنه و پاره بود، اما یادآور خاطرات خوشی از دوران جوانی‌اش بود.
3. دیوارهای خانه‌ی قدیمی به خاطر باران و زمان، به حالت مندرس و فرسوده درآمده بودند.