کلمه "مهماندار" در زبان فارسی ترکیبی از دو جزء "مهمان" و "دار" است و به معنی فردی است که از مهمانان پذیرایی می‌کند. در نگارش و استفاده از این کلمه، برخی از قواعد و نکات نگارشی عبارتند از:

1. نوشتن صحیح: کلمه "مهماندار" به صورت پیوسته نوشته می‌شود و لازم است که از نوشتن آن به صورت جدا (مهمان دار) خودداری شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر "مهماندار" در وسط جمله باشد، باید در جمله به‌درستی از نقطه‌گذاری استفاده شود. به‌عنوان مثال: "مهماندار با لبخند به مهمانان خوشامد گفت."

3. قیدهای همراه: در صورتی که بخواهید قیدهایی همراه با این کلمه بیاورید، باید توجه داشته باشید که ساختار جمله به هم نریزد. به عنوان مثال: "مهماندار حرفه‌ای و باتجربه بود."

4. نکات دستور زبان: "مهماندار" به عنوان اسم می‌تواند در حالت‌های مختلف نکره و معرفه قرار گیرد. به عنوان مثال: "یک مهماندار خوب باید صبور باشد." یا "مهماندار هتل مسئولیت‌های زیادی دارد."

5. جمع‌بندی: برای جمع بستن "مهماندار"، می‌توان از "مهمانداران" استفاده کرد.

این نکات به شما کمک می‌کند تا در استفاده از کلمه "مهماندار" دقت بیشتری داشته باشید و نگارش خود را بهبود ببخشید.

1. مهماندار هواپیما با لبخند به مسافران خوش‌آمد گفت و سفر را آغاز کرد.
2. مهماندار رستوران به مشتریان منوی ویژه روز را معرفی کرد و از آن‌ها خواست تا انتخاب کنند.
3. در کنفرانس، مهماندار به شرکت‌کنندگان اطلاعات لازم درباره‌ی برنامه و زمان‌بندی را ارائه داد.