مینیاتوریست

کلمه "مینیاتوریست" در زبان فارسی به معنای شخصی است که به فن مینیاتور، یعنی نقاشی‌های کوچک و دقیق، مشغول است. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. نقطه‌گذاری: در جمله‌هایی که این کلمه به کار می‌رود، باید دقت کنید که پس از آن از علائم نگارشی به درستی استفاده شود. مثلاً:

   • مینیاتوریست‌ها به خلق آثار هنری کوچک و دقیق می‌پردازند.

2. توافق جمع و مفرد: در صورت جمع بستن، به "مینیاتوریست‌ها" تبدیل می‌شود که باید در جملات به درستی استفاده شود:

   • مینیاتوریست‌ها مهارت ویژه‌ای در جزئیات دارند.

3. نحو: می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف استفاده کنید. مثلاً:

   • نقاش مینیاتوریست با دقت بسیار بالا کار می‌کند.

4. تلفظ و املا: املای صحیح این کلمه "مینیاتوریست" (با "می" و "نیا" و "توریست") است و به صورت "مینیاتور" و "یست" جدا نوشته نمی‌شود.

5. معادل‌های فارسی: در بعضی متون ممکن است به جای "مینیاتوریست" از عبارت "نقاش مینیاتور" استفاده شود. اگر چنین نمایید، به روانی متن توجه کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "مینیاتوریست" در نوشتار و گفتار خود به درستی استفاده کنید.

1. مینیاتوریست‌ها با دقت و مهارت خاصی جزئیات را در آثار خود خلق می‌کنند و دنیایی کوچک اما زیبا را به نمایش می‌گذارند.
2. در نمایشگاه هنرهای دستی، یک مینیاتوریست آثار شگفت‌انگیزی از شخصیت‌های تاریخی را به صورت مینیاتور طراحی کرده بود.
3. مینیاتوریست‌ها با استفاده از ابزارهای خاص و رنگ‌های متنوع، زندگی را در ابعاد کوچک به تصویر می‌کشند و ناگفته‌های زیادی را روایت می‌کنند.