کلمه "نازک طبعی" در زبان فارسی به معنای حساسیت و لطافت در احساسات و درک افراد است. برای نگارش صحیح و استفاده از این عبارت، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. فاصله بین کلمات: در عبارت "نازک طبعی"، بین کلمات "نازک" و "طبعی" باید فاصله باشد.

2. نحوه نوشتار: "طبع" به معنای طبیعت یا خلق و خوی فرد است و با افزودن "ی" به "طبعی" تبدیل به صفت می‌شود. لذا "طبعی" به معنی مرتبط با طبع یا طبیعت است.

3. استفاده در جملات:

   • می‌توانید از این عبارت به عنوان صفت برای توصیف افراد یا حالات استفاده کنید. مثلاً:
     • "او با نازک طبعی خود به هنرهای ظریف علاقه دارد."
     • "نازک طبعی او باعث می‌شود که به راحتی تحت تأثیر قرار گیرد."

4. نگارش درست:

   • کلمه "نازک طبعی" بدون هر نوع اشکالی نوشته می‌شود و نیازی به تغییر یا تصحیح ندارد.
5. بار معنایی:
   • توجه داشته باشید که این عبارت ممکن است بار مثبت یا منفی داشته باشد؛ به طوری که در برخی موارد می‌تواند به عنوان لطافت و حساسیّت مثبت تلقی شود و در موارد دیگر ممکن است به ضعف و زود رنجی اشاره کند.

با رعایت این نکات می‌توانید از عبارت "نازک طبعی" به درستی استفاده کنید.

1. او به خاطر نازک طبعی‌اش همیشه در جمع‌های دوستانه با احتیاط صحبت می‌کند و سعی می‌کند به احساسات دیگران احترام بگذارد.
2. نازک طبعی گاهی اوقات باعث می‌شود که انسان در مواجهه با چالش‌ها آسیب‌پذیرتر باشد، اما این ویژگی می‌تواند به عنوان یک نیروی مثبت نیز عمل کند.
3. نازک طبعی به او این امکان را داد که به راحتی با هنرمندان دیگر ارتباط برقرار کند و از احساسات عمیق آنان الهام بگیرد.