کلمه "ناگزیر" در زبان فارسی به معنای "اجتناب‌ناپذیر" یا "چاره‌ناپذیر" است و در متون ادبی و غیر ادبی کاربردهای زیادی دارد. قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. نحوه استفاده:

   • "ناگزیر" معمولاً به عنوان صفت استعمال می‌شود و به تنهایی یا در ترکیب با اسم‌ها به کار می‌رود.
   • مثال:
     • او ناگزیر به ترک شهر شد.
     • شرایط ناگزیر این تصمیم را به او تحمیل کرد.

2. نوشتار صحیح:

   • کلمه "ناگزیر" نوشته می‌شود و از نوشتن آن با "غ" به جای "گ" پرهیز شود.

3. استفاده در جملات:

   • این کلمه معمولاً در جملات با بار معنایی منفی یا مثبت به کار می‌رود و نشان‌دهندهٔ اجتناب‌ناپذیری یک وضعیت یا عمل است.

4. ادبیات و سخنوری:

   • در متون ادبی، نویسندگان ممکن است از "ناگزیر" برای ایجاد تأکید بر شرایط سخت، دشواری‌ها یا انتخاب‌های ناچار استفاده کنند.
5. ترکیبات:
   • "ناگزیر از" و "ناگزیر به" نیز به کار می‌روند.
     • مثال: او ناگزیر از پذیرش این واقعیت بود. / ما ناگزیر به ادامهٔ مسیر هستیم.

همچنین، مثل هر کلمه دیگر، استفاده صحیح از "ناگزیر" به بContext بستگی دارد که در آن به کار می‌رود.

1. با وجود همه‌ی مشکلاتی که داشت، ناگزیر بود که تصمیم درستی بگیرد.
2. او ناگزیر به قبول این واقعیت بود که زمان همیشه در حال تغییر است.
3. ناگزیر به این نتیجه رسیدم که باید تمام تلاشم را برای رسیدن به هدفم بکنم.