نالان

کلمه «نالان» در زبان فارسی به معنای کسی است که ناله می‌کند یا به نوعی در حال شکایت و گله‌گذاری است. در قواعد فارسی و نگارشی، برخی نکات مهم در ارتباط با این کلمه و استفاده از آن به طور کلی عبارتند از:

1. نقش کلمه: «نالان» به عنوان یک صفت یا وصف برای توصیف فاعلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: «او فردی نالان است.»

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به همراه افعال منفی یا جملات که نشان‌دهنده نارضایتی هستند، به کار می‌رود. مثلاً: «او نالان از وضعیت موجود بود.»

3. جایگاه کلمه در جمله: به طور کلی، صفت‌ها در فارسی معمولاً قبل از اسم می‌آیند. به همین دلیل، اگر بخواهید از «نالان» به‌عنوان صفت استفاده کنید، باید آن را قبل از اسم قرار دهید: «مرد نالان» یا «زنی نالان».

4. دوامی و به کارگیری در ادبیات: «نالان» در ادبیات فارسی نیز کاربرد زیادی دارد و معمولاً در قالب شعر و نثر برای توصیف شخصیت‌ها و احساسات استفاده می‌شود.

5. قواعد نگارشی: هنگام نوشتن، به نکات نگارشی مثل املای صحیح کلمات و استفاده درست از علامات نگارشی توجه کنید. به عنوان مثال، نوشتن جملاتی که شامل «نالان» هستند باید با دقت و گاه با استفاده از ویرگول یا نقطه انجام شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «نالان» به شکل صحیح و مؤثری در متون فارسی استفاده کنید.

1. کودک نالان در آغوش مادرش خفته بود و آرامش را به خانه بازگردانده بود.
2. صدای نالان مردی که در خیابان کمک می‌خواست، توجه همه را به خود جلب کرد.
3. نالان بودن او به دلیل از دست دادن دوستش، دل همه را به درد آورده بود.