کلمه "ناوارد" به معنای بی‌تجربه یا ناتوان در انجام کاری است و در زبان فارسی به عنوان یک صفت به کار می‌رود. در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نصب بر روی اسم: "ناوارد" معمولاً به عنوان صفت قبل از اسم می‌آید، مثلاً "شخص ناوارد" یا "کار ناوارد".

2. استفاده در جملات: در جملات می‌توان به صورت مثبت یا منفی از این کلمه استفاده کرد. مثلاً: "او در این زمینه ناوارد است" یا "من نمی‌خواهم ناوارد به نظر برسم".

3. انتخاب واژه مناسب: بسته به زمینه، می‌توان از کلمات مترادفی مانند "بی‌تجربه" یا "جدید کار" نیز استفاده کرد.

4. جایگاه در جمله: می‌توان این کلمه را در جایگاه‌های مختلف جمله به کار برد، اما باید دقت کرد که به نحو درست و منطقی با سایر کلمات ترکیب شود.

اگر سوال خاصی درباره استفاده یا قواعد مربوط به این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید تا بیشتر توضیح دهم.

1. او در کار جدیدش بسیار ناوارد به نظر می‌رسید و نیاز به آموزش بیشتری داشت.
2. با رفتار ناوارد او در جمع، همه حاضران کمی سردرگم شدند.
3. ناوارد بودن در یک زمینه خاص، می‌تواند فرصتی باشد تا بیشتر یاد بگیریم و رشد کنیم.