ناکار

کلمه "ناکار" به معنای کسی است که کارا نیست یا نتواند به طور مؤثر کار کند. در زبان فارسی، این کلمه به عنوان یک صفت به کار می‌رود و دارای قواعد و جنبه‌های نگارشی زیر است:

1. نوع کلمه: "ناکار" صفت است و به درستی به ویژگی فرد یا چیزی اشاره دارد.

2. نحوه‌ی استفاده:

   • می‌توان این کلمه را به عنوان صفت توصیفی در جملات استفاده کرد. به عنوان مثال: "او فردی ناکار است" یا "این روش ناکار است".

3. ترکیب‌های دیگر: می‌توان این کلمه را با دیگر کلمات ترکیب کرد. برای مثال: "ناکارامدی"، که به معنی عدم کارایی است.

4. نکات نگارشی:

   • به هنگام نوشتن، توجه به حروف و فاصله‌ها ضروری است. همچنین، اگر این کلمه در متنی رسمی یا ادبی به کار می‌رود، باید به ساختار جمله و ارتباط معنایی آن دقت کرد.
5. جایگزین‌ها: برای تنوع در نوشتار، می‌توان از واژه‌های دیگری مانند "بی‌کارا"، "کارآمد نبودن" یا "غیرفعال" استفاده کرد.

به طور کلی، "ناکار" کلمه‌ای است که در متون فارسی به خوبی جا می‌افتد و به توصیف عدم کارایی یا ضعف در عملکرد اشاره دارد.

1. او با وجود تلاش زیاد، هنوز نتوانسته است مشکل را حل کند و احساس می‌کند که ناکاراست.
2. استفاده از روش‌های ناکارآمد در پروژه‌های بزرگ می‌تواند منجر به اتلاف منابع و زمان شود.
3. ناکارآمدی برخی از ابزارهای قدیمی باعث شده است که تیم‌ها به دنبال تکنولوژی‌های جدید باشند.