کلمه "نایره" در زبان فارسی به معنای "آتشین" یا "سوزان" است و معمولاً به صورت صفت به کار می‌رود. در نگارش و استفاده از این کلمه به چند نکته زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمه "نایره" باید به همین صورت و با تلفظ صحیح نوشته شود.

2. نوع کلمه: این واژه به عنوان یک صفت قابل استفاده است و می‌تواند در جمله به توصیف اسم‌های دیگر بپردازد. به عنوان مثال: "آتش نایره."

3. تلفظ: "نایره" به صورت [nā-ye-re] تلفظ می‌شود.

4. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد و به توصیف آن اسم می‌پردازد.

5. مثال‌ها:
   • "سخنان او نایره بود و همه را مجذوب کرد."
   • "چشم‌های نایره‌اش در تاریکی می‌درخشید."

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "نایره" را به درستی در نوشتار و گفتار خود به کار ببرید.

1. نایره، دختر خلاق و هنرمندی است که همیشه آثار زیبایی خلق می‌کند.
2. در شب‌های مهتابی، نایره به همراه دوستانش در پارک به تماشای ستاره‌ها می‌نشیند.
3. نایره با صدای دلنشین خود همه را در کنسرت شگفت‌زده کرد.