نذری

کلمه «نذری» در زبان فارسی به معنای قربانی یا غذایی است که به منظور نذر و اظهار ارادت به خدا یا اهل بیت (علیهم‌السلام) تهیه و توزیع می‌شود. در راستای نگارش و استفاده درست از کلمه «نذری» می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه «نذری» باید به همین شکل و با این املاء نوشته شود.

2. نوع کلمه: «نذری» به عنوان صفت مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال: «غذای نذری» یا «پیشکش نذری».

3. تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت /næzriː/ تلفظ می‌شود، اما باید به لهجه‌های مختلف توجه کرد.

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • نذری دادن
   • نذری پختن
   • نذری کردن

5. نگارش در متون رسمی: در متون اکادمیک و پژوهشی که مرتبط با موضوعات مذهبی یا اجتماعی است، باید از کلمه «نذری» به درستی و با دقت استفاده شود.

6. جنس و شمار: «نذری» به صورت مفرد و جمع به کار می‌رود، اما بیشتر به صورت مفرد در جمله استفاده می‌شود. در صورت نیاز به اشاره به چند مورد، می‌توان گفت: «نذری‌ها».

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از کلمه «نذری» در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. در ایام محرم، خانواده‌ها با تهیه نذری، به یاد امام حسین (ع) وعده‌های غذایی را بین مردم توزیع می‌کنند.
2. او هر سال به مناسبت یازدهمین روز ماه محرم نذری می‌پزد و به مسجد می‌برد.
3. نذری که برای روز عاشورا درست کرده بودند، لبخند را بر چهره هر کسی که می‌چشید، می‌آورد.