کلمه "نشان دادن" به عنوان یک فعل ترکیبی در زبان فارسی دارای قواعد و نکات نگارشی خاصی است. در ادامه به برخی از این قواعد اشاره می‌شود:

1. جدا و یا متصل نوشتن: "نشان دادن" باید به صورت جدا نوشته شود. این نوع نوشتن در زبان فارسی رایج است و به وضوح به فعل اصلی و مفعول آن اشاره دارد.

2. مفرد و جمع: این فعل می‌تواند برای جمع و مفرد به کار رود:

   • مثال مفرد: "او نشان می‌دهد."
   • مثال جمع: "آن‌ها نشان می‌دهند."

3. تغییر حرف اضافه: بسته به جمله می‌توان از حرف‌های اضافه مختلف قبل از کلمه "نشان دادن" استفاده کرد؛ به عنوان مثال: "به"، "برای"، "از" و غیره.

   • مثال: "او به من نشان داد."

4. استفاده از مفعول: پس از "نشان دادن" معمولاً یک مفعول نیاز است که مشخص کند چه چیزی نشان داده می‌شود.

   • مثال: "او این مسئله را نشان داد."

5. زمان فعل: "نشان دادن" می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود:

   • زمان حال: "نشان می‌دهد"
   • زمان گذشته: "نشان داد"
   • زمان آینده: "نشان خواهد داد"
6. فارسی محاوره‌ای و ادبی: در فارسی محاوره‌ای گاهی به شکل‌های غیررسمی‌تر (مانند "نشون دادن") نیز شنیده می‌شود، اما در نوشتار رسمی و ادبی باید از فرم درست "نشان دادن" استفاده کرد.

با رعایت این قواعد می‌توان به درستی و با شکلی مناسب از "نشان دادن" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. معلم با استفاده از وسایل آموزشی به دانش‌آموزان نحوه حل تمرینات ریاضی را نشان داد.
2. در نمایشگاه هنر، آثار مختلفی برای نشان دادن خلاقیت هنرمندان به نمایش گذاشته شده بود.
3. او با رفتار مهربانش همواره نشان داد که چقدر برای دوستانش اهمیت قائل است.