نفحه

کلمه "نفحه" در زبان فارسی معانی و کاربردهای متفاوتی دارد. برای استفاده صحیح و نگارش این کلمه، برخی از قواعد و نکات نگارشی که باید در نظر داشته باشید عبارتند از:

1. معنی و کاربرد: "نفحه" به معنای بوی خوش یا عطر است و در متون ادبی و معنوی کاربرد زیادی دارد.

2. نوشتار صحیح: این کلمه به همین شکل و با این املاء نوشته می‌شود و برای حفظ معنا، باید دقت شود که به اشتباه به شکل دیگری نوشته نشود.

3. نحو و دستور زبان: "نفحه" می‌تواند اسم باشد و در جملات به عنوان فاعل یا مفعول به کار رود. برای مثال:

   • "نفحه‌ای از عطر به مشامم رسید."

4. سمت و جمله سازی: در استفاده از "نفحه" در جمله‌ها، باید به نوع فعل و نوع جمله دقت شود. این کلمه می‌تواند به عنوان مفعول در جملات توصیفی و احساسی نیز استفاده شود.

5. نکات نگارشی:

   • در کنار "نفحه"، اگر بخواهید از صفات یا قیدها استفاده کنید، باید به ترتیب و نحوه توصیف دقت کنید. مثلاً: "نفحه‌ای دلنشین" یا "نفحه‌ای خوشبو".
6. استفاده مجازی: در ادبیات، "نفحه" ممکن است به صورت مجازی برای توصیف احساسات یا حالت‌های روحی به کار رود، به عنوان مثال: "نفحه‌ای از عشق در دل من دمیده شد."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به زیبایی از کلمه "نفحه" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در آن روز بهار، نفحه‌ای از عطر گل‌ها در هوا پیچید و همه را مسحور کرد.
2. نفحه‌ای از محبت و الصاق به مطالعه در بسیاری از جوانان احساس می‌شود.
3. هنگام ورود به طبیعت، نفحه‌ای از آرامش و سکوت به دل آدمی می‌نشیند.