نفور

کلمه "نفور" در زبان فارسی به معنای بیزاری، تنفر یا عدم استقبال از چیزی است. در اینجا چند نکته پیرامون قواعد و نگارش این کلمه ارائه می‌شود:

1. نحوه نوشتن: کلمه "نفور" به همین شکل و با این شکل نوشتاری استفاده می‌شود و هیچ ترکیب خاصی ندارد.

2. جنس کلمه: "نفور" اسم است و به احساس یا حالت بیزاری اشاره دارد.

3. جمع: جمع "نفور" در فارسی "نفورها" می‌باشد، هرچند در بسیاری از موارد به شکل جمع ممکن است از کلمه "تنفر" نیز استفاده شود.

4. استفاده در جملات: برای استفاده از کلمه "نفور" در جملات، می‌توان به این شکل عمل کرد:

   • "برخی از افراد نسبت به رفتارهای ناپسند نفور دارند."
   • "نفور او از این موضوع باعث شد که دیگران نیز از آن دوری کنند."
5. نکات نگارشی:
   • حتماً از فاصله مناسب بین کلمات استفاده کنید و از نقطه‌گذاری مناسب در جملات اطمینان حاصل کنید.
   • در متون رسمی و ادبی، سعی کنید از کلمات هم‌معنی یا توصیفی برای تقویت مطلب استفاده کنید.

اگر سوال خاصی درباره استفاده یا معانی دیگر این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید.

1. او همیشه از نفور دیگران نسبت به خودش ناراحت بود و سعی می‌کرد با رفتار مثبت آن را تغییر دهد.
2. برخی افراد به دلیل نفور اجتماعی، تمایل کمتری به شرکت در تجمعات عمومی دارند.
3. نوشته‌های آن نویسنده به داستان‌هایی درباره‌ی نفور و جدایی انسان‌ها می‌پردازد که تأثیر عمیقی بر خوانندگان می‌گذارد.