نگهبانی

کلمه "نگهبانی" در زبان فارسی به چندین معنا و کاربرد می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. معنا شناسی:

   • "نگهبانی" به معنای مراقبت و محافظت از چیزی است، مانند نگهبانی از یک محل یا شخص.
   • همچنین به عنوان شغل یا وظیفه نگهبان نیز به کار می‌رود.

2. جنس و عدد:

   • این کلمه مؤنث به شمار می‌آید و در حالت جمع، "نگهبانی‌ها" به کار می‌رود.

3. نقل قول و نوشتار:

   • در نوشتار رسمی، بهتر است کلمه در قالب‌های درست گنجانده شود و از استفاده غیررسمی یا محاوره‌ای پرهیز گردد.

4. قواعد صرف و نحو:

   • "نگهبانی" می‌تواند به عنوان اسم در جمله‌های مختلف استفاده شود. به عنوان مثال:
     • او به نگهبانی منصوب شد.
     • وظیفه‌ی نگهبانی برای او سنگین بود.

5. نظم نگارشی:

   • در متون رسمی، توجه به نقاط، ویرگول و سایر نشانه‌های نگارشی در جملاتی که شامل این کلمه هستند، الزامی است.
   • بهتر است هنگام استفاده از کلمه "نگهبانی"، جملات به صورت معنادار و دقیق نگارش شوند.
6. ترکیب‌ها:
   • "شرکت نگهبانی"، "قوانین نگهبانی"، و "مأموریت نگهبانی" از جمله ترکیب‌های رایج با این کلمه هستند.

این نکات می‌توانند در نگارش صحیح و مؤثر با استفاده از کلمه "نگهبانی" کمک کنند.

1. او به عنوان نگهبان در کارخانه مشغول به کار است و شب‌ها وظیفه نگهبانی از اموال را بر عهده دارد.
2. نگهبانی از محیط زیست یکی از مهم‌ترین وظایف هر شهروندی است که باید به آن توجه کند.
3. وقتی به پارک می‌رویم، همیشه احساس امنیت بیشتری داریم چون نگهبانی در آنجا حضور دارد.