کلمه "نهال" در زبان فارسی به معنای درختچه کوچک یا درختی با سن کم است. در ادامه به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "نهال" باید به شکل صحیح و بدون هیچ گونه اشتباهی نوشته شود. حروف آن به صورت زیر است: ن - ه - ا - ل.

2. حالت‌های نحوی:

   • مفرد: نهال
   • جمع: نهال‌ها یا نهال‌ها (در بعضی از متون می‌توان از "نهال‌ها" به عنوان شکل جمع استفاده کرد).
   • مضاف: مثلاً "نهال درختی" یا "نهال میوه".

3. نقش‌های دستوری:

   • "نهال" می‌تواند به عنوان اسم نشانه‌ای (مفعول)، فاعل، یا مسند در جملات استفاده شود.
   • مثال: "نهال در باغ رشد می‌کند." (فاعل)
   • مثال: "من یک نهال کاشتم." (مفعول)

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتن متون، رعایت فاصله بین کلمات و علامات نگارشی (مانند ویرگول، نقطه و ...) ضروری است.
   • اگر "نهال" در متنی با دیگر کلمات ترکیب می‌شود، باید دقت کرد که حروف به درستی به یکدیگر وصل شوند و به القای معنی درست کمک کنند.
5. استفاده مجازی: گاهی اوقات از کلمه "نهال" به صورت مجازی و استعاری برای اشاره به چیزهایی که تازه آغاز شده‌اند یا در مراحل اولیه رشد هستند، استفاده می‌شود.

توجه به این نکات در نگارش و سردبیر کردن متون به وضوح و صحت بیان کمک خواهد کرد.

1. در باغچه‌ام یک نهال جوان کاشته‌ام که به زودی میوه خواهد داد.
2. نهال‌های جدیدی که در این منطقه کشت می‌شوند، به بهبود محیط زیست کمک می‌کنند.
3. او هر روز به نهال‌های باغش آب می‌دهد تا رشد بهتری داشته باشند.