کلمه «نوابغ» جمع کلمه «نابغه» است. در زبان فارسی، برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. معنا: «نابغه» به معنای فردی است که دارای استعداد و توانمندی‌های ویژه و برجسته در زمینه‌ای خاص باشد. جمع «نوابغ» به گروهی از این افراد اشاره دارد.

2. نوشتار و املاء: کلمه «نوابغ» به صورت «ن - و - ابغ» نوشته می‌شود و باید به املای صحیح آن توجه داشت.

3. تطابق با قواعد جمع: در فارسی، برای جمع بستن برخی از اسم‌ها، از پسوندها یا تغییر شکل‌های خاص استفاده می‌شود. در مورد «نابغه» جمع «نوابغ» به طور صحیح و استاندارد است.

4. استفاده در جملات: برای استفاده از کلمه «نوابغ» در جملات، می‌توانید به موارد زیر اشاره کنید:

   • «نوابغ در هر حوزه‌ای می‌توانند تغییرات مثبتی ایجاد کنند.»
   • «بسیاری از نوابغ تاریخ، تأثیر زیادی بر علم و هنر گذاشته‌اند.»
5. توجه به سیاق: هنگام استفاده از این کلمه، توجه به سیاق جمله و موضوع مورد بحث اهمیت دارد. این کلمه معمولاً در مباحث علمی، هنری یا فرهنگی به کار می‌رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «نوابغ» به درستی و به طور موثر استفاده کنید.

1. نوابغ در تاریخ بشریت همواره به پیشرفت علم و فناوری کمک کرده‌اند.
2. برخی از نوابغ توانسته‌اند ایده‌های خلاقانه‌ای ارائه دهند که جهان را به طور کامل تغییر داده است.
3. پرورش نوابغ نیازمند محیطی مناسب و حمایت‌های مالی و آموزشی است.