نورد

کلمه «نورد» در زبان فارسی معمولاً به معنی «فردی که در زمینه‌های مختلف از قبیل ورزش، علم یا هنر فعالیت می‌کند» استفاده می‌شود. این کلمه مفعولی است و در جمله‌ها و عبارات مختلف کاربرد دارد. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن در متون فارسی، توجه به چند نکته زیر ضروری است:

1. نقش دستوری: کلمه «نورد» معمولاً به عنوان اسم و گاهی به عنوان صفت مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید دقت کنید که در چه زمینه‌ای از آن استفاده می‌کنید و به دقت به جایگاه آن در جمله توجه کنید.

2. جمع و مفرد: در حالت جمع، کلمه «نورد» به «نوردها» تغییر می‌کند. مثلاً: «این نوردها توانستند مدال‌های زیادی کسب کنند».

3. ترکیب‌ها: کلمه «نورد» در ترکیب‌های خاص نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال، «نورد علم» یا «نورد ورزش».

4. نکات نگارشی: در جملات باید دقت کنید که کلمه «نورد» به درستی به کار رود و با دیگر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد.

5. استفاده از علائم نگارشی: در نوشتن جملات با کلمه «نورد»، به کاربرد صحیح علائم نگارشی توجه کنید تا معنی جمله واضح و روشن باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «نورد» به درستی و به‌طور مؤثر در نوشته‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. نور خورشید در صبحگاه به آرامی بر روی دشت‌ها نورد می‌زند و زیبایی طبیعی را به نمایش می‌گذارد.
2. هنگامی که سرما به اوج می‌رسد، ما باید برای گرم شدن آتش روشن کنیم و در کنار آن نورد کنیم.
3. در بین درختان جنگل، پرتوهای نور از میان شاخ و برگ‌ها نورد کرده و فضایی دلنشین ایجاد می‌کند.