هرگز

کلمه "هرگز" در زبان و نگارش فارسی به معنی "هرگز" یا "هرگز به هیچ وجه" است و معمولاً به معنای نفی و عدم وقوع یک عمل یا حالت به کار می‌رود. چند نکته درباره‌ی استفاده و قواعد نگارشی این کلمه به شما ارائه می‌دهم:

1. نحوه‌ی نوشتن: "هرگز" باید به صورت جدا و به همین شکل نوشته شود. هیچ علامت نگارشی خاصی قبل یا بعد از آن نیاز نیست، مگر اینکه در سیاق جمله نیاز باشد.

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً در جملات منفی یا جملات خبری به کار می‌رود و می‌تواند در ابتدای جمله، میانه یا انتهای آن قرار گیرد. مثلاً:

   • "هرگز نمی‌توانم فراموش کنم."
   • "او هرگز به آنجا نرفته است."

3. تنوع در ساختار جملات: می‌توان این کلمه را در جملات مختلف با ساختارهای مختلف به کار برد که نظیر آن می‌تواند جملات شرطی یا تعجبی باشد. مثلاً:

   • "اگر او بیاید، هرگز نمی‌گویم نه."
   • "چقدر جالب است که او هرگز این موضوع را نشنیده است!"

4. نکات نگارشی: هنگامی که "هرگز" در جملات منفی به کار می‌رود، معمولاً با دیگر عناصر نفی (مانند "نمی" و "هیچ‌گاه") نیز می‌تواند ترکیب شود. مثلاً:

   • "هرگز نمی‌فهمم چرا او این کار را کرد."
5. توجه به مقیاس زمان: "هرگز" به معنای عدم وقوع در زمان‌های گذشته، حال و آینده است، پس از آنجا که یک قید زمان است، می‌تواند به گونه‌ای احساس همیشگی یا دائمی را منتقل کند.

این نکات به شما کمک می‌کند تا از کلمه "هرگز" به درستی و به‌طور مؤثر در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. من هرگز فراموش نخواهم کرد که در آن روز زیبا کنار دریا بودم.
2. او هرگز از تلاش برای رسیدن به اهدافش دست نخواهد کشید.
3. ما هرگز نباید امید را در سختی‌ها از دست بدهیم.