کلمه "هزیمت" به معنای شکست یا عقب‌نشینی است و معمولاً در متون ادبی و تاریخی کاربرد دارد. در زبان فارسی، ترکیب "هزیمت یافتن" به معنای شکست خوردن یا به عقب رانده شدن است. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و دستور زبان مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. فعل و اسم: "یافتن" فعل است و به معنای به دست آوردن یا پیدا کردن است. در این ترکیب، به صورت مضارع (هزیمت یافتن) به کار می‌رود.

2. قید زمان: می‌توان از قیدهای زمان برای مشخص کردن زمان وقوع هزیمت استفاده کرد. مثلاً: "در جنگ، آن‌ها هزیمت یافتند."

3. پیشوند و پسوند: در ترکیب‌های مختلف، ممکن است تغییراتی در شکل فعل ایجاد شود. مثلاً "هزیمت یافته" به‌عنوان صفت استفاد شود.

4. ارتباط با جمله: "هزیمت یافتن" معمولاً به عنوان یک فعل فعل اصلی در جمله به کار می‌رود و ممکن است به فاعل نیاز داشته باشد. مثلاً: "نیروهای دشمن هزیمت یافتند."

5. مفهوم و کاربرد: این ترکیب به طور کلی به مفهوم شکست و عقب‌نشینی اشاره می‌کند و در متون ادبی و جنگی بسیار استفاده می‌شود.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از کلمه "هزیمت یافتن" به شکل صحیح و مؤثری استفاده کنید.

1. در مسابقهٔ فوتبال، تیم حریف به‌دلیل اشتباهات مکرر، هزیمت یافت و نتوانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند.
2. پس از چند ماه جنگ و مبارزه، آن‌ها در نهایت هزیمت یافتن را پذیرفتند و به صلح تن دادند.
3. در این کتاب، نویسنده به تحلیل علل هزیمت یافتن گروه‌های اجتماعی در برابر مشکلات اقتصادی پرداخته است.