کلمه "وردست" در زبان فارسی به معنای "در دست" یا "در اختیار" می‌باشد و معمولاً در متون ادبی و محاوره‌ای برای اشاره به اشیاء یا افرادی که در آن لحظه به کار می‌روند، استفاده می‌شود. در اینجا به برخی نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. شیوه نگارش: "وردست" به صورت واحد نوشته می‌شود و به دو کلمه "ور" و "دست" تقسیم نمی‌شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت یا قید در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • کتابی که در دست دارم، بسیار جالب است.
   • او همیشه ایده‌های خلاقانه‌ای را وردست دارد.

3. جنس کلمه: "وردست" یک اسم است و معمولاً به اشیاء یا افراد نسبت به آنها اشاره می‌کند.

4. تنوع معانی: معانی مختلفی نیز بسته به سیاق کلام پیدا می‌کند. می‌توان از آن به عنوان یک اصطلاح مخصوصی در مکالمات روزمره و یا در متون ادبی استفاده کرد.

5. فصاحت: در هنگام استفاده از "وردست" حتماً به مناسبت محیط (رسمی یا غیررسمی) و نوع متن (علمی، ادبی، محاوره‌ای) توجه کنید تا از زیبایی و فصاحت زبان فارسی بهره‌مند شوید.

6. فرایند نوشتاری: در نوشتار، از این کلمه در مواقعی استفاده کنید که به موضوعی اشاره دارید که در حال حاضر به آن اهمیت می‌دهید یا به آن پرداخته‌اید.

با رعایت این اصول می‌توانید به‌خوبی از کلمه "وردست" استفاده کنید و نگارش خود را بهبود دهید.

1. او همیشه در کارهایش از یک وردست ماهر استفاده می‌کند تا کارها سریع‌تر انجام شود.
2. در تیم ما، هر کس نقشی دارد و من به عنوان وردست مدیر، به هماهنگی امور کمک می‌کنم.
3. بعد از چند سال که به عنوان وردست کار کرده بود، حالا به مقام مدیریت رسیده است.