کلمه "وشاح" در زبان فارسی به معنی "پارچه ای که بر سر و گردن می‌اندازند" است و به طور خاص به نوعی روسری یا شال اطلاق می‌شود. در نوشتن این کلمه و استفاده از آن در جملات، نکات نگارشی زیر قابل توجه هستند:

1. نقطه‌گذاری: در استفاده از "وشاح" در جملات، به اعراب و نقطه‌گذاری درست توجه کنید. مثلاً: "او وشاح زیبایی به سر دارد."

2. فعل و اسم: بررسی کنید که این کلمه به عنوان اسم مورد استفاده قرار می‌گیرد و با فعل مناسب در جمله همراه شود. مثلاً: "او وشاح خود را بر دوش انداخت."

3. مفرد و جمع: "وشاح" به صورت مفرد است و جمع آن "وشاح‌ها" می‌باشد. در جملات از شکل مناسب استفاده کنید: "چندین وشاح زیبا در فروشگاه وجود دارد."

4. توجه به قافیه و وزن شعر: اگر در شعر از این کلمه استفاده می‌شود، دقت کنید که وزن و قافیه شعر حفظ شود.

5. ترکیبات: این کلمه ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود. مثلاً "وشاح بلند" یا "وشاح رنگی".

6. استفاده در متون ادبی: در متون ادبی و توصیفی می‌توان از زیبایی و ویژگی‌های وشاح صحبت کرد: "وشاح نرم و لطیفش به نرمی بر شانه‌هایش افتاده بود."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبایی از کلمه "وشاح" در زبان فارسی استفاده کرد.

1. در یک روز سرد زمستانی، او وشاح گرمی به دور گردنش پیچید تا خود را گرم نگه‌دارد.
2. وشاح زیبا و رنگارنگی که او برای مهمانی انتخاب کرده بود، توجه همه‌ را به خود جلب کرد.
3. هنگام بازدید از بازار، یکی از فروشندگان وشاح‌های دستباف محلی را با عشق و دقت به مشتریان نمایش می‌داد.