یک نواخت

کلمه "یک نواخت" به معنی "بدون تغییر و یکنواخت" است و به صورت زیر به کار می‌رود:

1. املا: "یک نواخت" با فاصله نوشته می‌شود و نباید به صورت "یکنواخت" نوشته شود.

2. نقش دستور زبان:

   • "یک" به عنوان صفت شمارشی و قید به کار می‌رود و نشان‌دهنده مقدار یک است.
   • "نواخت" به عنوان اسم و همچنین صفت به کار می‌رود و به معنای لحن، ریتم یا شیء منظم و یکنواخت است.

3. استفاده در جملات:

   • "صداهای یک نواخت در محیط اطراف ایجاد شده بودند."
   • "او در این قطعه موسیقی، یک نواخت را به خوبی اجرا کرد."

4. قواعد نگارشی:

   • هنگام استفاده از "یک نواخت" در نوشتار، به دقت به معنای آن توجه کنید و از آن در متن‌هایی که نیاز به توصیف یکنواختی، ثبات یا تکرار دارند، استفاده کنید.
5. داشته‌های دیگر:
   • این عبارت ممکن است در متون هنری، ادبی و موسیقایی به کار رود و به احساس یکنواختی یا یکنواخت بودن در صدا و ریتم اشاره کند.

با رعایت این نکات، می‌توانید در نوشتار خود از کلمه "یک نواخت" به درستی استفاده کنید.

1. زندگی در این روستا به خاطر نبود امکانات، یک نواخت و خسته‌کننده شده است.
2. اجراهای این گروه موسیقی همیشه دارای صدای یک نواخت و ملایمی هستند که شنونده را راضی می‌کند.
3. برای اینکه از یکنواختی روزمره خارج شویم، بهتر است گاهی برنامه‌های جدیدی برای تفریح ترتیب دهیم.