عبارت «آشفته دل» ترکیبی است که در زبان فارسی به معنای احساسات آشفته و نابسامان به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده صحیح از این عبارت، چند نکته‌ی نگارشی و زبانی را در نظر داشته باشید:

1. جداسازی کلمات: کلمات «آشفته» و «دل» به صورت مجزا و با یک فاصله نوشته می‌شوند و نیازی به ادغام آن‌ها نیست.

2. کاربرد صفت و نهاد: «آشفته» به‌عنوان یک صفت، دل را توصیف می‌کند. می‌توانید این عبارت را در جملات مختلف به‌کار ببرید، مانند: «دل من آشفته است.» یا «او دل آشفته‌ای دارد.»

3. استفاده از علائم نگارشی: اگر بخواهید این عبارت را در جملات کامل‌تر به کار ببرید، می‌توانید از ویرگول یا نقطه و سایر علائم نگارشی استفاده کنید. مثلاً: «دل او آشفته است، زیرا غم زیادی را تحمل کرده است.»

4. مناسبت‌های ادبی: این ترکیب می‌تواند در شعر و نثر ادبی به‌وفور استفاده شود. برای مثال: «آشفته دلی‌ام، یاد تو را در دل نگه می‌دارم.»

5. توجه به معانی و سیاق: در استفاده از این عبارت، به سیاق جملات و موضوعی که در حال بیان آن هستید توجه کنید. این عبارت بیشتر در متون احساسی و ادبی کاربرد دارد.

این نکات به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید به‌درستی از عبارت «آشفته دل» استفاده کنید.

1. در دل شب، آشفته دل به یاد خاطرات گذشته نشسته بود و اشک می‌ریخت.
2. وقتی خبر جدایی را شنید، آشفته دل و بی‌چاره به گوشه‌ای خزید.
3. موسیقی غمگین باعث شد که آشفته دل‌هایمان کمی آرام بگیرد و دردهایمان را فراموش کنیم.