کلمه "باجربزه" که به معنای آدم عاقل و باهوش و زیرک است، در زبان فارسی دارای قواعد خاصی در نوشتار و نگارش می‌باشد. چند نکته نگارشی و گرامری درباره این کلمه به شرح زیر است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "باجربزه" باید به همین شکل و به طور صحیح نوشته شود و از اشتباهاتی مانند "باجربزه" و غیره پرهیز شود.

2. استفاده از حروف بزرگ: وقتی که این کلمه در ابتدای جمله قرار گیرد، حرف اول آن باید بزرگ نوشته شود: «باجربزه‌ها همیشه راه‌حل‌هایی برای مشکلات پیدا می‌کنند.»

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه باید در موقعیت‌های مختلف رعایت شود تا معنای آن به درستی منتقل شود. معمولاً به صورت «با-جر-بزه» تلفظ می‌شود.

4. نحوه حذف نون: در برخی از گویش‌ها ممکن است نون این کلمه در انتهای آن به گوش نیاید، اما در نگارش استاندارد فارسی، نون باید حفظ شود.

5. قید و صفت: این کلمه می‌تواند به‌جای صفت در جملات استفاده شود: «او فردی باجربزه است.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از این واژه به‌درستی و به‌صورت مؤثر در نوشتار و گفتار خود بهره ببرید.

1. باجربزه، دختری باهوش و خلاق است که همیشه ایده‌های جدیدی برای پروژه‌هایش دارد.
2. او باجربزه‌ای در هنرهای تجسمی است و آثارش همیشه نظر را به خود جلب می‌کند.
3. باجربزه به عنوان یک دانشمند، تحقیقاتی انجام داده است که می‌تواند به بهبود محیط زیست کمک کند.