کلمه "باده‌پیما" در زبان فارسی به ترکیبی اطلاق می‌شود که از دو بخش "باده" (به معنای شراب و نوشیدنی) و "پیما" (به معنای پیمودن یا سر و کار داشتن) تشکیل شده است. این کلمه معمولاً به معنای کسی است که به نوشیدن باده علاقه‌مند است یا در حال نوشیدن باده است.

قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه "باده‌پیما":

1. نوشتن با هم: کلمه "باده‌پیما" باید به صورت متصل نوشته شود و بین دو بخش آن "تیره" (ـ) قرار می‌گیرد. این نشان دهنده ترکیبی بودن کلمه است.

2. نقطه‌گذاری: در صورت استفاده در جملات، باید به قواعد عمومی نقطه‌گذاری و استفاده از علامت‌های نگارشی توجه شود.

3. نحو: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و در جملات می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا سایر نقش‌های دستوری قرار گیرد.

4. صرف و نحو: اگرچه "باده‌پیما" غالباً به عنوان اسم استفاده می‌شود، اما ممکن است در مصادیق خاص (به عنوان مثال در شعر) با تغییراتی همچون صفت یا قید هم دیده شود.

5. سازگاری با سایر کلمات: هنگام ترکیب "باده‌پیما" با دیگر کلمات، باید به لحاظ معنایی و نحو به درستی ترکیب شود. برای مثال، می‌توان گفت: "باده‌پیما در شب‌های گرم تابستان در کنار دوستانش نشسته بود."

اگر سوالی خاص درباره استفاده یا معانی دیگر این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در دل شب، باده پیماهای شهر به نور ستاره‌ها می‌رقصند و شادی خود را با ساز و آواز به اشتراک می‌گذارند.
2. او با یک لیوان باده در دست، به باده پیماهای خیابان نگاه می‌کرد و یاد خاطرات شیرینش می‌افتاد.
3. باده پیما در انتهای شب، راز و رمزهای عشق و زندگی را به جمعی از دوستان خود روایت کرد.