باسره

کلمه «باسره» در زبان فارسی به معنای «با سر» است که معمولاً در مواقعی به کار می‌رود که منظور از آن اشاره به حالت، وضعیت یا ویژگی خاصی باشد. در زیر به قواعد نگارشی و استفاده صحیح از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن و نگارش: کلمه «باسره» به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و باید دقت کنید که از فاصله‌گذاری غیرضروری پرهیز کنید.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی و حالتی به کار می‌رود. مثلاً: «او با سروی بلند و باسره به موقع به جلسه رسید.»

3. سازگاری با فعل: زمان فعل در جملات باید متناسب با ساختار و مفهوم جمله باشد. مثلاً: «او همیشه باسره به کارهایش می‌رسید» درست است.

4. توجه به معنی: اطمینان حاصل کنید که استفاده از این کلمه با مفهوم کلی جمله هماهنگ است و به درستی منظور را انتقال می‌دهد.

5. پرهیز از تکرار: در نوشتار خود از تکرار غیرضروری این کلمه بپرهیزید تا متن شما روان‌تر و شیواتر باشد.

6. مناسبت ادبی: این کلمه ممکن است در متون ادبی و شعر به شکل‌های مختلف استفاده شود، بنابراین دقت کنید که با سبک متن هماهنگ باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «باسره» به درستی و به طرز موثری استفاده کنید.

1. او با ساربان باسره به سفر طولانی در کوهستان‌های ایران رفت.
2. در بازار محلی، تعدادی از هنرمندان با دست‌ساخته‌های باسره خود مشتریان را به سمت خود جلب کردند.
3. وقتی به خانه برگشتند، یک دمنوش خوش‌عطر از گیاهان باسره تهیه کردند تا خستگی سفرشان را در کنند.