کلمه "بخشدار" در زبان فارسی به عنوان اسم خاص و شغل به کار می‌رود و برای نوشتن و استفاده از آن در جملات، قواعد و نکات زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. تعریف: بخشدار به فردی گفته می‌شود که مسئولیت اداره یک بخش (زیرمجموعه شهرستان) را بر عهده دارد.

2. املا: کلمه "بخشدار" به صورت ترکیبی از "بخش" و "دار" نوشته می‌شود و در نوشتار همواره به صورت بدون فاصله بین آن دو نوشته می‌شود.

3. نکات نگارشی:

   • در جملات رسمی و نوشتاری، بهتر است کلمه "بخشدار" با حروف کوچک نوشته شود، مگر اینکه در ابتدای جمله باشد.
   • در مواقعی که به دنبال بیان مقام و موقعیت فرد هستید، می‌توانید از واژه‌هایی مانند "آقای" یا "خانم" پیش از آن استفاده کنید (مثل "آقای بخشدار").

4. نحو و ساختار جملات:

   • در جملاتی که به وظایف یا اختیارات بخشدار اشاره می‌شود، بهتر است از اشکال مختلف فعل استفاده کنید. مثال: "بخشدار وظیفه نظارت بر امور محلی را دارد."
   • می‌توان از پیشوندها یا پسوندهای مختلف برای توصیف یا مشخص کردن نقش و وظایف بخشدار استفاده کرد (مثلاً "بخشدار جوان" یا "بخشدار سابق").
5. تنوع در اصطلاحات: در مکالمات غیررسمی، ممکن است کلمه‌های دیگری مانند "رییس بخش" یا "مدیر بخش" نیز استفاده شوند؛ اما "بخشدار" رایج‌تر است.

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توان به طور مؤثری از واژه "بخشدار" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "بخشدار" در جملات ارائه می‌دهم:

1. بخشدار منطقه اقدام به برگزاری جلسه‌ای با نمایندگان محلی کرد تا مشکلات روستاها را بررسی کنند.
2. در مراسم افتتاحیه مدرسه جدید، بخشدار با اعلام حمایت‌های مالی از طرح‌های آموزشی سخنرانی کرد.
3. از بخشدار خواسته شد تا گزارشی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی بخش را ارائه دهد.
4. بخشدار به مردم اطمینان داد که تلاش‌های زیادی برای بهبود زیرساخت‌های منطقه در حال انجام است.
5. در سفر به روستاهای دورافتاده، بخشدار متوجه نیازهای اساسی مردم شد و قول مساعدت داد.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید یا موضوع خاصی مد نظر شماست، خوشحال می‌شوم کمک کنم!