کلمه "برانکار" به معنای وسیله‌ای است که برای حمل بیماران و مصدومان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زبان فارسی، مانند هر واژه دیگری، برای استفاده صحیح از آن باید به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه‌ی نوشتار: "برانکار" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و نیازی به جداسازی نیست.

2. تکیه و تلفظ: تکیه در این واژه معمولاً بر روی سیلاب اول (برا) قرار دارد. بنابراین تلفظ صحیح آن "برانکار" است.

3. قواعد جمع‌سازی: برای جمع بستن "برانکار"، می‌توان از جمع "ها" استفاده کرد؛ به عبارت دیگر، "برانکارها" درست است.

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از کلمه در جمله، باید به ارتباط آن با سایر واژه‌ها توجه داشت. به عنوان مثال:

   • "بیمار را با برانکار به بیمارستان منتقل کردند."
   • "برانکارها در خدمات پزشکی کاربرد فراوانی دارند."
5. نکته‌های نگارشی: در نوشتار رسمی، باید به نقطه‌گذاری و ساختار جملات توجه کرد تا متن خوانا و روان باشد.

با رعایت این موارد، می‌توان به درستی از کلمه "برانکار" در نگارش فارسی استفاده کرد.

1. بعد از تصادف، پرستاران به سرعت برانکار را برای انتقال مصدوم به بیمارستان آماده کردند.
2. برانکار در آمبولانس همیشه در دسترس است تا در مواقع ضروری به کمک افراد نیازمند بیاید.
3. در دوره آموزشی نجات زندگی، نحوه استفاده صحیح از برانکار را به ما آموزش دادند.