کلمه "برگشته" در زبان فارسی یکی از اشکال ماضی است که به صیغه‌های مختلف گذشته اشاره دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوع فعل: "برگشته" فعل برگشتن است که به شکل ماضی نقلی (past participle) آمده است. فعل برگشتن به معنای بازگشتن به مکان قبلی یا برگشتن به حالت قبلی است.

2. حالت و نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود و معمولاً به همراه فعل "هست" می‌آید (مثلاً: "او برگشته است").

3. نمونه‌های استفاده:

   • "او بعد از مدتی طولانی به خانه برگشته است."
   • "کتاب به مالک اصلی‌اش برگشته."

4. صفات و قیدها: "برگشته" می‌تواند با قیدهای زمانی و مکانی همراه شود:

   • "پس از سفر، او به شهر خود برگشته است."
   • "آن روز، ناگهان برگشته."

5. نکات نگارشی:

   • در نگارش رسمی، توجه به دقت در استفاده از زمان‌ها و شکل‌های فعلی بسیار مهم است.
   • تلفیق این کلمه با دیگر اجزای جمله بایستی به گونه‌ای باشد که مفهوم روشن و واضح باشد.
6. جنس و عدد: در صورت جمع یا مذکر بودن، کلمه "برگشته" تغییر نمی‌کند، ولی در برخی ساخت‌های جمله‌ای ممکن است نیاز به تطابق با فاعل داشته باشد (مثلاً: "بچه‌ها برگشته‌اند").

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "برگشته" در جملات فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "برگشته" در جمله آورده‌ام:

1. بعد از یک سفر طولانی، او به خانه برگشته است.
2. احساس می‌کنم که خاطرات کودکی‌ام دوباره برگشته‌اند.
3. پس از سال‌ها دوری، دوستان قدیمی‌ام به شهر برگشته‌اند.
4. به نظر می‌رسد که باران دوباره برگشته است.
5. او تصمیم گرفت به شغل قبلی‌اش برگشته و دوباره در آن کار کند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!