کلمه "بن‌بست" یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی است که به معنی راهی که بسته شده یا امکان ادامه مسیر وجود ندارد، به کار می‌رود. در نگارش این کلمه، رعایت چند نکته مهم است:

1. نوشتن جدا یا پیوسته: "بن‌بست" به صورت پیوسته نوشته می‌شود. این به معنی آن است که نباید "بن" و "بست" را به‌ طور جداگانه نوشت.

2. تپُق یا حروف چسبان: در نوشتن این کلمه، حرف "ب" در "بن" به حرف "ب" در "بست" چسبیده و نباید فاصله‌ای بین آنها باشد.

3. نقطه‌گذاری: در صورتی که "بن‌بست" در جمله‌ای به کار برود، به قوانین کلی نگارشی و نقطه‌گذاری جمله پایبند باشید. مثلاً اگر در وسط جمله باشد، نیاز به ویرگول یا نقطه‌ای قبل یا بعد از آن نیست، مگر اینکه ساختار جمله ایجاب کند.

4. معنا و استفاده: "بن‌بست" علاوه بر معنای فیزیکی (مانند یک خیابان با انتها)، می‌تواند به معنی بن‌بست‌های فکری یا موقعیت‌های غیرقابل حل نیز به کار رود.

مثال:

• "در مسیر زندگی همیشه با بن‌بست‌هایی مواجه می‌شویم که نیاز به تفکر دوباره دارند."
• "این خیابان به یک بن‌بست ختم می‌شود، پس باید مسیر دیگری را برای ادامه انتخاب کنیم."

رعایت این نکات به درستی نگارش و فهم بهتر کلمه "بن‌بست" کمک خواهد کرد.

1. وقتی که به بن بست رسیدیم، متوجه شدیم که باید مسیر جدیدی پیدا کنیم.
2. تصمیمات نادرست ما را به یک بن بست غیرقابل بازگشت هدایت کرد.
3. در حال حاضر، پروژه به بن بست مواجه شده و نیاز به بازنگری دارد.