بی عرضه

کلمه "بی‌عرضه" یک صفت در زبان فارسی است که به معنای کسی است که کارآمد یا توانمند نیست. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. نوشتار: "بی‌عرضه" باید به صورت جدا نوشته شود و بین "بی" و "عرضه" فاصله وجود ندارد. این واژه به صورت ترکیبی است و "بی" به معنای "عدم" یا "نبود" است.

2. نکات نگارشی:

   • این واژه را با توجه به بافت جمله و معنا به کار ببرید.
   • توجه داشته باشید که این کلمه ممکن است بار منفی داشته باشد و در برخی از موارد توهین‌آمیز تلقی شود، بنابراین در انتخاب کلمات خود دقت کنید.
3. جملات نمونه:
   • "او در کارهایش بی‌عرضه است و همیشه به مشکلات دامن می‌زند."
   • "نمی‌توانم با کسی که بی‌عرضه است همکاری کنم."

با رعایت این نکات می‌توانید به طور صحیح و مؤثر از کلمه "بی‌عرضه" در نوشته‌ها و گفتار خود استفاده کنید.

1. اکثر دوستانم می‌گویند که او بی عرضه است و هیچ وقت مسئولیت‌هایش را به درستی انجام نمی‌دهد.
2. در مسابقه امسال، تیم ما به خاطر بی عرضه بودن برخی بازیکنان نتوانست به مرحله‌ی بعدی راه پیدا کند.
3. همیشه به خودم می‌گویم که نباید اجازه دهم دیگران من را بی عرضه تصور کنند و باید تلاش کنم تا به بهترین نسخه‌ی خود تبدیل شوم.