ادبیر

کلمه «ادبیر» به معنای «فرهیخته» یا «مؤدب» است و معمولاً در متون ادبی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه در جملات و متون فارسی، رعایت چند نکته نگارشی و قاعده‌ای مفید است:

1. نحوه‌ی نگارش: کلمه «ادبیر» باید به‌صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شود. املای کلمه در نگارش رسمی باید کاملاً رعایت شود.

2. جنس کلمه: «ادبیر» نام‌نویسی مؤنث و مذکر ندارد، اما معمولاً در متن‌های غیررسمی یا ادبی می‌توان از آن به عنوان صفت برای هر دو جنس استفاده کرد.

3. کاربرد در جملات: این کلمه بیشتر در متون ادبی و به عنوان صفت مثبت به کار می‌رود. دقت کنید که به درستی در جمله‌ای جایگزین شود که معنای احترام، ادب و فرهنگ را به خوبی برساند. به‌عنوان مثال:

   • «او یک ادبیر واقعی است که همیشه به دیگران احترام می‌گذارد.»

4. فعل‌های مرتبط: ممکن است بخواهید فعل‌هایی که با صفت «ادبیر» هم‌خوانی دارند نیز به کار برید، مانند «به ادبیر بودن» یا «ادبیر بودن».

5. تنوع در بیان: می‌توانید از مترادف‌های «ادبیر» نیز استفاده کنید تا تنوعی در نگارش به وجود آورید. از قبیل کلماتی مانند «فرهیخته» و «مؤدب».

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل مؤثری از کلمه «ادبیر» در نگارش‌تان استفاده کنید.

البته، در اینجا سه جمله با کلمه "ادبیر" آورده شده است:

1. ادبیر در هنر نوشتن و بیان دقیق احساسات خود مهارت خاصی دارد.
2. معلم در کلاس خود همیشه به دانش‌آموزان یادآوری می‌کند که ادبیر را در نوشتارهای خود رعایت کنند.
3. ادبیر به عنوان یکی از ویژگی‌های مثبت انسان‌ها، ارتباطات مؤثری را بین افراد ایجاد می‌کند.