کلمه «پر» در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است و به تنهایی یا همراه با دیگر واژه‌ها می‌تواند به شکل‌های گوناگون مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به برخی از نکات قاعده‌ای و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. کاربردهای «پر»:

   • حس و حال: به معنای کامل بودن یا فراوانی، مثلاً «پر آب» به معنای آب زیاد است.
   • نسبت‌ها: در برخی عبارات به عنوان حرف اضافه به کار می‌رود؛ به عنوان مثال: «پر از عشق» یعنی سرشار از عشق.
   • عنوان کنایه‌ای: مانند «پر زحمت» یا «پر خطر» که به معانی خاصی اشاره می‌کنند.

2. تلفظ و نوشتار:

   • «پر» به صورت یکی از حروف بی‌صدای فارسی تلفظ می‌شود و باید به وضوح نوشته و خوانده شود.

3. نکات نگارشی:

   • در فارسی، کلمه «پر» به صورت جدا از کلمات دیگر نوشته می‌شود مگر اینکه بخواهد بخشی از یک واژه ترکیبی باشد.
   • اگر «پر» به عنوان پیشوند به کار رود، معمولاً باید به واژه‌ای که به آن چسبیده است توجه داشت که آیا دلالت به معنای خاصی دارد یا خیر. به عنوان مثال: «پرنده» یا «پرواز».

4. نکات معنایی:

   • در انتخاب واژگان مرتبط با «پر»، دقت کنید زیرا ممکن است معانی متفاوتی داشته باشد. مثلاً فرق است بین «پر» در «پر از گل» و «پر» در «پرچم».
5. فرمت‌های ترکیبی:
   • همچنین می‌توان با استفاده از «پر» واژه‌های جدیدی ساخت، مانند «پرستار» که به معنای نگهداری از بیمار است.

به طور کلی، در نگارش و گفتار باید به دقت به معنی و سیاق جمله توجه داشت که «پر» چگونه و در کجا به‌کار می‌رود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پر" در جملات مختلف آورده شده است:

1. کوهستان در بهار پر از گل‌های رنگارنگ است.
2. سطل زباله پر از آشغال‌های پراکنده بود.
3. پرنده‌ها در آسمان با صدای بلند پرواز می‌کنند.
4. کتابخانه پر از کتاب‌های جذاب و مفید است.
5. او همیشه پر از انرژی و نشاط است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا می‌خواهید درباره موضوع خاصی صحبت کنید، لطفاً بفرمایید!