اراذل

کلمه «اراذل» در زبان فارسی به معنای افرادی ناهنجار، بی‌قید و سرکش است و معمولاً به گروهی از افراد که رفتارهای ضد اجتماعی دارند، اطلاق می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. تلفظ: این کلمه به صورت «اَرازل» تلفظ می‌شود و به شکل جمع کلمه «رذل» است.

2. نحو و دستور زبان:

   • کلمه «اراذل» به عنوان اسم جمع استفاده می‌شود و معمولاً با صفات و اسم‌های دیگر سازگاری دارد. به عنوان مثال:
     • «اراذل و اوباش»
     • «اراذل در خیابان‌ها»

3. رایج‌ترین ترکیبات:

   • «اراذل و اوباش»: این ترکیب به معنای گروهی از افراد ناهنجار است که معمولاً با هم در فعالیت‌های غیرقانونی و معاند مشغول هستند.
   • «نظارت بر اراذل»: این عبارت می‌تواند در متون قانونی یا اجتماعی به کار رود.

4. سبک نگارش:

   • در نوشتار رسمی و غیررسمی ممکن است از «اراذل» بهره‌برداری شود، اما دقت در انتخاب لفظ و بافت مناسب ضرورت دارد.

5. موارد مناسب استفاده: این کلمه معمولاً در متون اجتماعی، حقوقی، و خبری به کار می‌رود، به ویژه در زمینه‌های مرتبط با قانون و امنیت اجتماعی.

6. قید و شرط‌ها: استفاده از این کلمه باید با دقت و با در نظر گرفتن معانی و بار معنایی آن صورت گیرد، زیرا ممکن است تحت تأثیر احساسات و قضاوت‌ها قرار گیرد.

به طور کلی، «اراذل» واژه‌ای است که در متون و گفتارهای رسمی، حقوقی، و اجتماعی کاربرد دارد و نیاز به حساسیت و دقت در استفاده دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "اراذل" در جمله آورده شده است:

1. در محلهٔ ما، اراذل و اوباش به مزاحمت برای مردم می‌پردازند.
2. پلیس با اراذل و اوباش برخورد جدی‌تری خواهد کرد تا امنیت جامعه حفظ شود.
3. او به عنوان یک جوان مؤثر در منطقه، سعی می‌کند اراذل و اوباش را دور کند و به جوانان هدایت کند.
4. این فیلم داستان گروهی از اراذل است که به دنبال قدرت و ثروت هستند.
5. به تازگی اخباری از رفتارهای اراذل در پارک‌های شهر منتشر شده است که نگران‌کننده است.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید یا موضوع دیگری مد نظر است، بفرمائید!