پس گرفتن

کلمه "پس گرفتن" در زبان فارسی به معنای بازپس‌گیری چیزی است که قبلاً داده شده یا تعلق داشته است. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. واژه‌سازی: "پس گرفتن" یک فعل مرکب است که از دو بخش "پس" (به معنای بازگرداندن) و "گرفتن" تشکیل شده است.

2. نحو: این کلمه معمولاً به صورت فعل مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند همراه با مفعول بیاید. مثلاً:

   • "او پولش را پس گرفت."
   • "من کتابم را پس می‌گیرم."

3. زمان: این فعل می‌تواند در زمان‌های مختلف (گذشته، حال، آینده) به کار رود:

   • گذشته: "او پولش را پس گرفت."
   • حال: "او پولش را پس می‌گیرد."
   • آینده: "او پولش را پس خواهد گرفت."

4. نکات نگارشی:

   • هنگام استفاده از "پس گرفتن" در متون رسمی، باید به جملات دقیق و واضح توجه کرد.
   • در نوشتار رسمی از به‌کاربردن زبان محاوره‌ای و غیررسمی خودداری کنید.
5. مترادف‌ها و مثال‌ها:
   • مترادف‌های این کلمه شامل "بازپس‌گیری" و "پس‌انداختن" است که در متن‌ها و محاورات می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
   • مثال: "پس از مدتی، او تصمیم به پس گرفتن وعده‌اش گرفت."

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "پس گرفتن" به درستی و به صورت مؤثر در نوشته‌ها و صحبت‌های خود استفاده کنید.

1. بعد از تصمیم هیأت مدیره، آن‌ها تصمیم به پس گرفتن پیشنهادات قبلی خود گرفتند.
2. او تلاش کرد تا پولی را که به دوستش قرض داده بود، پس بگیرد.
3. به علت عدم رعایت قوانین، باشگاه تصمیم به پس گرفتن مدال قهرمانی بازیکن گرفت.