عبارت «پشت میز نشین» به عنوان یک عبارت ترکیبی در زبان فارسی به کار می‌رود. بررسی قواعد نگارشی و معنایی این عبارت به شرح زیر است:

1. معنی: عبارت «پشت میز نشین» به شخصی اطلاق می‌شود که در پشت میز نشسته یا مشغول به فعالیتی در آن محل است. این عبارت معمولاً به افراد در موقعیت‌های رسمی، اداری یا تحصیلی اشاره دارد.

2. فصل‌ الخطاب:

   • در نوشتار، می‌توانید این عبارت را به صورت «پشت میز نشین» (بدون ویرگول یا علامت خاص) و بدون فاصله اضافی بین اجزای آن بنویسید.
   • اگر بخواهید به معنی و جملات مختلف اشاره کنید، باید از «پشت میز نشینان» برای جمع یا «پشت میز نشین» برای مفرد استفاده کنید.

3. نکات نگارشی:

   • استفاده از حروف چسبیده به هم: در زبان فارسی، معمولاً بین کلمات ترکیبی هیچ فاصله‌ای وجود ندارد، به خصوص اگر در یک مفهوم خاص به کار رفته باشد.
   • توجه به جنس کلمات: اگر به شخص خاصی اشاره می‌کنید (مثلاً یک فرد مرد یا زن)، می‌توانید از پسوندهای مناسب مانند «-ان» برای جمع یا «-ها» استفاده کنید.
4. جمله‌سازی:
   • «او یک پشت میز نشین موفق است.»
   • «پشت میز نشینان در این کنفرانس، نظرات خود را بیان کردند.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت «پشت میز نشین» به درستی در جملات و متن‌های خود استفاده کنید.

1. او به عنوان یک پشت میز نشین، ساعت‌های طولانی را صرف بررسی گزارش‌ها و تحلیل داده‌ها می‌کند.
2. بسیاری از افراد پشت میز نشین دچار مشکل کم تحرکی و دردهای عضلانی می‌شوند.
3. در دنیای مدرن امروز، یک پشت میز نشین می‌تواند با استفاده از فناوری، به راحتی از راه دور کار کند.