کلمه "پهره" در زبان فارسی به معنای "قطعه‌قطعه" یا "تکه" در برخی از لهجه‌ها و به صورت خاص به معنای "چشم" یا "پره" نیز استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن درست کلمه:

   • کلمه "پهره" به این شکل نوشته می‌شود و از نوشتن آن به صورت "پهره" پرهیز شود.

2. قیدها و صفت‌ها:

   • می‌توان از وصف‌ها یا قیدهای مناسب برای این کلمه استفاده کرد. مثلاً: "پهره زیبا"، "پهره بزرگ"، "پهره کوچک".

3. ساخت جملات:

   • می‌توان جملات مختلفی با استفاده از این کلمه ساخت. مثلاً: "چشمان او مانند پهره‌های درخشان بودند."

4. نقش‌های دستوری:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جمله ظاهر شود و در کارکردهای مختلفی حضور داشته باشد.
5. نکات نگارشی:
   • در نوشتن جملات، به فاصله‌ها و استفاده از علامت‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه، و خط فاصله توجه کنید.

در نهایت، توجه به بافت و معنای کلمه در جملات مختلف می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح‌تر از آن کمک کند.

1. در کنار رودخانه، پهره‌ای بزرگ و زیبا نشسته بود که چشم‌ها را به خود خیره می‌کرد.
2. بچه‌ها با خوشحالی در بالای پهره به بازی مشغول بودند و از تماشای زیبایی‌های طبیعت لذت می‌بردند.
3. در فصل بهار، وقتی که گل‌ها شکوفا می‌شوند، پهره‌ها رنگ و بویی خاص به محیط اطراف می‌بخشند.