کلمه «تاب بازی» از دو واژه تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. نوشتار صحیح: عبارت «تاب بازی» باید با فاصله نوشته شود، زیرا «تاب» و «بازی» دو واژه مجزا هستند.

2. بزرگ و کوچک بودن حروف: در ابتدای عبارت، اگر در ابتدای جمله قرار گیرد، حرف اول آن باید بزرگ باشد: «تاب بازی» در ابتدای جمله و «تاب بازی» در وسط جمله.

3. علامت‌گذاری: اگر این عبارت در میان یک جمله قرار گیرد، باید به قواعد عمومی نگارشی توجه شود. به عنوان مثال، اگر قبل یا بعد از آن علامت نگارشی وجود داشته باشد، باید به درستی استفاده شود.

4. صرف و نحو: اگر بخواهیم این عبارت را در جملات مختلف بکار ببریم، باید صرف و نحو جملات را رعایت کنیم. مثلاً:

   • بچه‌ها در پارک تاب بازی می‌کنند.
   • او به تاب بازی علاقه‌مند است.
5. استفاده از پیشوند و پسوند: می‌توان پیشوندها و پسوندهای مختلف را به این عبارت اضافه کرد، مانند «تاب‌بازی» که به معنای بازی با تاب است.

مجموعه این قواعد کامل‌کننده استفاده صحیح از این دو واژه در نوشتار فارسی است.

1. بچه‌ها در پارک مشغول تاب بازی بودند و صدای خنده‌شان در هوا پخش می‌شد.
2. تاب بازی یکی از سرگرمی‌های مورد علاقه کودکان در فصل‌های گرم سال است.
3. وقتی به یاد خاطرات کودکی‌ام می‌افتم، تصویر تاب بازی در کنار دوستانم همیشه در ذهنم زنده می‌شود.