کلمه "تازانده" در زبان فارسی به معنای "آسیب وارد کننده" یا "کسی که تازاندن کرده" است و می‌تواند به عنوان صفت یا فعل به کار رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و همچنین نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو و صرف: "تازانده" از ریشه "تازاندن" است که در زبان فارسی به معنای آسیب رساندن، فشار آوردن یا تحریک کردن است. به عنوان مثال، می‌توان گفت: "آن فرد تازانده‌ای بود که به احساسات دیگران توجه نمی‌کرد."

2. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف شخص یا شیء به کار برود. به عنوان نمونه: "او فردی تازانده و بی‌رحم بود."

3. نکات نگارشی:

   • حتماً از "ت" و "ز" به شکل درست و واضح استفاده کنید.
   • در متن‌های رسمی و ادبی، سعی کنید از جملات پیچیده و مبهم پرهیز کنید و از کلمه در جملات ساده و قابل فهم استفاده کنید.

4. هم‌معناها و مترادف‌ها: می‌توانید برای تنوع در نوشتار به کلمات هم‌معنا مانند "آسیب‌زننده" یا "فشارآورنده" نیز فکر کنید.

5. توجه به معنی و مفهوم: در استفاده از این کلمه به مفهوم آن دقت کنید تا در انتقال معنا به درستی عمل کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "تازانده" به طور صحیح و مؤثر استفاده کنید.

1. او به آرامی دستش را بر روی گیتار گذاشت و نغمه‌ای زیبا را تازانده کرد.
2. پس از یک روز طولانی، او احساس خستگی کرد و به صندلی راحتی نشست تا استراحتی تازه را تجربه کند و ذهنش را تازانده کند.
3. صدای پرنده‌ها در صبح زود، احساسی شاداب و تازانده به زندگی می‌داد.