کلمه "تازه نفس" در زبان فارسی به معنای فردی است که به تازگی وارد یک فعالیت یا محیط شده و هنوز خستگی و فرسودگی ناشی از کار یا فشارهای قبلی را حس نمی‌کند. در نگارش این عبارت به صورت زیر باید رعایت شود:

1. نوشتار صحیح: واژه "تازه نفس" همیشه به صورت جدا و با فاصله نوشته می‌شود و نباید ترکیب شود.

2. نوع نگارش: در متون رسمی و ادبی، استفاده از علامت‌های نگارشی (مانند ویرگول، نقطه، و ...) به شکل صحیح، باید رعایت شود. مثلاً "به علت نزدیک بودن به زمان مسابقه، ورزشکاران تازه نفس به تیم اضافه شدند."

3. استفاده از قواعد جمله: هنگام استفاده از "تازه نفس" در جملات، باید به ساختار و قاعده‌های جملات توجه داشت. این عبارت معمولاً به عنوان صفات برای توصیف افراد یا گروه‌ها به کار می‌رود.

4. نشانه‌گذاری: استفاده صحیح از نشانه‌ها مانند "که"، "و"، "به"، و ... در جملات حاوی این عبارت مهم است. مثلاً "او، تازه نفس و پرانرژی، در مسابقه شرکت کرده بود."

5. عدم تکرار: در نوشتار می‌توان از معادل‌های دیگر مانند "نوپا" یا "جدیدالورود" استفاده کرد، ولی توجه داشته باشید که هر کدام از این عبارات ممکن است حس و مفهوم خاص خود را داشته باشند.

به طور کلی، "تازه نفس" یک ترکیب وصفی است و باید در ساختار متنی که در آن استفاده می‌شود به شکلی مؤثر و دقیق به کار رود.

1. بعد از یک استراحت کوتاه و کمی هواخوری، حالا تازه نفس شده‌ام و آماده‌ام تا ادامه کار را به عهده بگیرم.
2. او به تازگی به گروه ورزشی پیوسته و با تمرینات منظم، روز به روز تازه نفس‌تر می‌شود.
3. با ورود یک بازیکن تازه نفس به تیم، انرژی و شتاب بیشتری در بازی ظاهر شد.