تبرء

کلمه "تبرئه" به معنای پاک کردن اتهام یا تبرئه کردن فردی از گناه یا اتهام است. در زبان فارسی، این کلمه به صورت "تبرئه" نوشته می‌شود و به صورت زیر قواعد نگارشی و نکات مربوط به آن مشخص می‌شود:

1. نوشتار: این کلمه با "ت" و "ب" و "رئه" نوشته می‌شود. توجه به نگارش صحیح آن مهم است.

2. تکیه و ترکیب: کلمه "تبرئه" معمولاً به عنوان فعل یا اسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. در جمله‌ها می‌توان آن را به عنوان فعل "تبرئه کردن" نیز به کار برد.

3. جنس و شمار: "تبرئه" به صورت مفرد و مؤنث است. در جملات جمع می‌توان از "تبرئه‌ها" استفاده کرد.

4. قید: این واژه معمولاً به همراه قیدهایی مانند «از» استفاده می‌شود. مثلاً: "او از تمامی اتهامات تبرئه شد."

5. نمونه جملات:

   • "دادگاه او را از تمام اتهامات تبرئه کرد."
   • "وکیل او تلاش کرد تا موکلش را تبرئه کند."
6. آوایی: در تلفظ، "تبرئه" به صورت tɒbˈreʔe تلفظ می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "تبرئه" در نوشته‌ها و محاوره‌ها استفاده کرد.

1. او سعی کرد در جلسه‌ی دادگاه خود را از همه‌ اتهامات تبرئه کند.
2. پس از بررسی شواهد، قاضی تصمیم گرفت که متهم را تبرئه کند.
3. اعضای خانواده‌اش تلاش کردند تا او را از اتهامات بی‌اساس تبرئه نمایند.