تعبیه

کلمه "تعبیه" به معنای قرار دادن یا فراهم کردن چیزی در محل مناسب است و در زبان فارسی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "تعبیه" به این شکل نوشته می‌شود و در نوشتار فارسی باید به این صورت رعایت شود.

2. کاربرد در جملات: این کلمه معمولاً در جملات به عنوان فعل یا اسم به کار می‌رود. برای مثال:

   • "تعبیه سیستم‌های امنیتی در ساختمان ضروری است."
   • "این تعبیه به بهبود کارایی کمک می‌کند."

3. نکات گرامری:

   • از نظر گرامری، "تعبیه" یک اسم است و می‌تواند به عنوان مفعول قرار گیرد.
   • همچنین، می‌تواند به همراه پسوندهای مختلف به کار رود. مثلاً "تعبیه‌شده" یا "تعبیه‌کننده".

4. هم‌نشینی و تداعی معنایی: این کلمه معمولاً با واژه‌هایی مانند "سیستم"، "فناوری"، "محل"، "شرایط" و "وسایل" هم‌نشینی دارد.

5. توجه به زمینه استفاده: به توجه به زمینه‌ای که این کلمه در آن کاربرد دارد، می‌توان معانی و برداشت‌های متفاوتی از آن داشت. برای مثال، در مهندسی بیشتر به مفهومی از طراحی و نصب اشاره دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانستید از کلمه "تعبیه" به صورت صحیح و مؤثر در نوشتار و مکالمات خود استفاده کنید.

1. مهندسان برای بهبود کیفیت صدا در سالن کنسرت، سیستم‌های صوتی را به‌طور حرفه‌ای تعبیه کردند.
2. در این پروژه، معماران فضای سبز را به‌گونه‌ای تعبیه کردند که با طبیعت پیرامون هماهنگ باشد.
3. برای افزایش امنیت ساختمان، دوربین‌های مداربسته در نقاط کلیدی تعبیه شدند.