تندرو

کلمه «تندرو» به معنای فردی است که دارای دیدگاه‌های تند و افراطی در مسائل سیاسی، اجتماعی یا فرهنگی است. در زبان فارسی، در نگارش این کلمه و استفاده از آن باید به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نگارش: کلمه «تندرو» به صورت یکجا و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. نوشتار صحیح و غلط: نوشتن «تند رو» (به دو کلمه جدا) نادرست است و باید به صورت «تندرو» نوشته شود.

3. استفاده از حروف بزرگ: در متن‌های رسمی یا در ابتدای جمله، اگر «تندرو» به عنوان اسم خاص یا عنوان یک فرد به کار رود، می‌توان از حروف بزرگ استفاده کرد.

4. نحوه به کارگیری: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با دیگر کلمات استفاده شود (مثلاً: «تندروهای سیاسی» یا «شخصیت‌های تندرو»).

5. معنی و مفهوم: مهم است که در استفاده از این کلمه، به بار معنایی و مفهومی آن توجه شود. «تندرو» معمولاً بار منفی دارد و نشان‌دهنده افراط‌گرایی است.

6. سیاق کلمه: در جملات، این کلمه می‌تواند در متن‌های رسمی، ادبی، نقد اجتماعی و سیاسی و حتی در مکالمات روزمره به کار رود، اما توجه داشته باشید که در موقعیت‌های مختلف معنای خاصی می‌تواند داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانیم به به کارگیری صحیح و مناسب کلمه «تندرو» در نگارش و گفتار خود بپردازیم.

البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "تندرو" در جمله آورده شده است:

1. برخی از سیاستمداران تندرو خواستار تغییرات سریع و رادیکالی در قانون هستند.
2. گروه‌های تندرو معمولاً به روش‌های افراطی برای دستیابی به اهداف خود متوسل می‌شوند.
3. در مباحثات اجتماعی، نظرات تندرو می‌توانند موجب مشاجره‌های شدید شوند.
4. او به عنوان یک تندرو در حزب خود شناخته می‌شود و همیشه از مواضع شدید حمایت می‌کند.
5. رسانه‌ها گاهی اوقات نظرات تندرو را به عنوان نماینده کلیت اجتماع قلمداد می‌کنند، در حالی‌که این‌گونه نیست.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مد نظر دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!