شورشگری

کلمه "شورشگری" از دو بخش تشکیل شده است: "شورش" و پسوند "-گری". در اینجا چند نکته درباره‌ی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه بیان می‌شود:

1. تلفظ و رسم‌الخط: این کلمه به‌درستی نوشته شده و تلفظ آن "شورش‌گری" است.

2. معنا: "شورشگری" به معنای فعالیت یا عمل کردن به شورش است. این کلمه می‌تواند به نوعی به شخصی که در شورش مشارکت دارد نیز اشاره کند.

3. ساختار کلمه: در زبان فارسی، پسوند "-گری" به فعل‌ها اضافه می‌شود تا نام فعالیت یا شغل ایجاد کند. مانند "آشپزی" (عمل آشپزی) یا "نقاشی" (عمل نقاشی).

4. قاعده جمع: اگر بخواهیم این کلمه را جمع ببندیم، می‌توانیم به شکل "شورشگران" یا "شورشگری‌ها" درآوریم.

5. استفاده در جملات: مانند سایر کلمات، "شورشگری" می‌تواند در جملات مختلف به کار رود و معانی متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال:
   • "شورشگری در تاریخ معاصر ایران پدیده‌ای شایع بوده است."
   • "او یک شورشگر متعهد به اصول خود است."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شورشگری" به‌درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.