طرف دار، طرفدار

کلمه «طرفدار» به معنای حامی یا پشتیبان چیزی یا کسی است و به‌طور صحیح نوشته می‌شود. این کلمه به شکل «طرفدار» و نه «طرف دار» به کار می‌رود، زیرا از دو جزء «طرف» و «دار» تشکیل شده است که به لحاظ معنایی و نحوی به هم متصل هستند.

نکات نگارشی و قواعدی:

1. نوشتار صحیح: همیشه به شکل «طرفدار» نوشته می‌شود و نباید آن را به شکل جدا (طرف دار) نوشت.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه، هر دو قسمت به صورت پیوسته و بدون وقفه ادا می‌شود.

3. استفاده در جمله: این کلمه غالباً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌توان آن را با اسم‌های دیگر ترکیب کرد. مثلاً:

   • او طرفدار تیم فوتبال ماست.
   • او به عنوان طرفدار محیط زیست فعالیت می‌کند.

4. شکل‌های مربوط: می‌توان شکل‌های دیگر این کلمه را نیز به کار برد، مثلاً:

   • طرفداری (به معنی عمل طرفداری کردن)
   • طرفداری از (به معنی حمایت از چیزی)
5. مفاهیم مرتبط: «طرفدار» معمولاً به مفاهیمی مانند حمایت، پشتیبانی و وفاداری مرتبط است.

در نتیجه، به خاطر بسپارید که «طرفدار» یک کلمه واحد و صحیح در زبان فارسی است و باید به همین شکل نوشته شود.